Sakrament Namaszczenia Chorych – Dar Umocnienia i Uzdrowienia
Sakrament namaszczenia chorych jest jednym z siedmiu sakramentów ustanowionych przez Chrystusa. To szczególny dar Boga, przeznaczony dla osób ciężko chorych, cierpiących lub osłabionych z powodu podeszłego wieku. Jego celem jest umocnienie duchowe i fizyczne chorego, odpuszczenie grzechów oraz, jeśli taka jest wola Boża, przywrócenie zdrowia.
Kiedy udziela się sakramentu namaszczenia chorych?
Sakrament ten udzielany jest osobom, których życie jest zagrożone z powodu poważnej choroby lub osłabienia wynikającego z wieku. Może być również przyjmowany wielokrotnie – przy każdej poważnej chorobie lub jej nawrocie. Chory, jeśli jest przytomny, powinien przystąpić do sakramentu pokuty oraz przyjąć Komunię Świętą (Wiatyk).
Jak przebiega obrzęd?
Kapłan odwiedza chorego w jego domu, szpitalu lub hospicjum, modli się razem z nim oraz jego bliskimi, a następnie namaszcza jego czoło i ręce świętym olejem, wypowiadając słowa:
„Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen.”
Ten sakrament przynosi choremu łaskę umocnienia w cierpieniu, pociechę duchową, a także odpuszczenie grzechów.
Biblijne podstawy sakramentu:
Sakrament namaszczenia chorych ma swoje korzenie w Piśmie Świętym. Święty Jakub Apostoł pisał:
„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5, 14-15).
Ten fragment podkreśla moc modlitwy Kościoła i działania Ducha Świętego w życiu chorego.
„Ostatnie namaszczenie” – wyjaśnienie terminu
Dawniej sakrament ten nazywano „ostatnim namaszczeniem”, ponieważ często udzielano go jedynie osobom umierającym. Dziś Kościół przypomina, że sakrament namaszczenia chorych jest również darem dla osób cierpiących w każdej trudnej sytuacji zdrowotnej, nie tylko w obliczu śmierci.
Przygotowanie do przyjęcia sakramentu
Aby godnie przygotować się na wizytę kapłana, należy przygotować:
• Stół nakryty białym obrusem, na którym znajdzie się krzyż i zapalone świece.
• Wodę święconą, jeśli jest dostępna.
• Obecność domowników, którzy będą wspierać chorego modlitwą.
Należy nie zwlekać z wezwaniem kapłana, ponieważ sakrament ten jest umocnieniem, a nie „ostatnią deską ratunku”. Można wzywać księdza o każdej porze dnia i nocy, zwłaszcza gdy życie chorego jest zagrożone.
Cel sakramentu namaszczenia chorych
Sakrament ten przynosi choremu:
1. Umocnienie duchowe w cierpieniu.
2. Odpuszczenie grzechów, jeśli chory nie mógł ich wyznać w sakramencie pokuty.
3. Modlitwę o zdrowie – jeśli taka jest wola Boża, sakrament może przyczynić się do uzdrowienia fizycznego.
Przesłanie dla rodzin i bliskich
Sakrament namaszczenia chorych to wyraz troski Kościoła o osoby cierpiące i starsze. Jest darem miłosierdzia Bożego, który przychodzi w momencie trudności i cierpienia. Nie bójmy się prosić kapłana o ten sakrament – jest on źródłem łaski, pocieszenia i nadziei dla chorego oraz jego bliskich.
„Proszę, abyście we wszystkim polegali na moim nieskończonym miłosierdziu. Jestem waszą nadzieją.” – Jezus do św. Faustyny.
Niech ten sakrament stanie się dla Waszych bliskich umocnieniem w wierze i znakiem obecności Boga w najtrudniejszych chwilach życia.